Przejdź do zawartości

Leo Randolph

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Leo Randolph
Data i miejsce urodzenia

27 lutego 1958
Tacoma

Obywatelstwo

Stany Zjednoczone

Wzrost

172 cm

Kategoria wagowa

super kogucia

Bilans walk zawodowych
Liczba walk

19

Zwycięstwa

17

Przez nokauty

9

Porażki

2

Remisy

0

Dorobek medalowy
Igrzyska olimpijskie
złoto Montreal 1976 boks
(waga musza)

Leonard „Leo” Randolph (ur. 27 lutego 1958 w Tacoma) – amerykański bokser wagi muszej, mistrz olimpijski z Montrealu (1976), zawodowy mistrz świata organizacji WBA (1980).

Był zawodnikiem Tacoma Boys Club. W 1976 został mistrzem Stanów Zjednoczonych w wadze muszej[1]. W drugiej połowie lipca tego samego roku uczestniczył w igrzyskach olimpijskich w Montrealu. Zwyciężył najpierw Togijczyka Massoudiego Samatou (walkower), następnie Rumuna Constantina Gruiescu, zaś w kolejnej rundzie Irlandczyka Davida Larmoura. W półfinale wygrał z Leszkiem Błażyńskim, natomiast w walce finałowej pokonał Kubańczyka Ramóna Duvalóna, zostając mistrzem olimpijskim[2].

W latach 1978–1980 stoczył 19 walk na zawodowym ringu. Wygrał 17 z nich, w tym dziewięć przez nokaut. 4 maja 1980 roku zwyciężył poprzez TKO Kolumbijczyka Ricardo Cardonę, zostając mistrzem świata organizacji WBA. Tytuł utracił 9 sierpnia, w wyniku porażki z Argentyńczykiem Sergio Palamą. Była to również jego ostatnia walka w karierze[3].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. US National Championships. amateur-boxing.strefa.pl. [dostęp 2012-04-15]. (ang.).
  2. 21.Olympic Games – Montreal, Canada – July 18-31 1976. amateur-boxing.strefa.pl. [dostęp 2012-04-15]. (ang.).
  3. Leo Randolph. boxrec.com. [dostęp 2012-04-15]. (ang.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]